สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล : การรณรงค์ให้ปล่อย "อากง" ได้จริงๆ

ด้วยความนับถือทุกท่านที่พยายามเรียกร้อง ปล่อย อากง ในรูปแบบต่างๆ

ผมอนุญาตเรียนเตือน เรียนถาม อย่างนอบน้อมว่า

ณ จุดนี้ มีวิธีเดียว ที่ จะทำให้ อากง เป็นอิสระ ได้จริงๆ (อิสระทั้งในแง่โทษ และในแง่คดี หมายถึง กรณีได้ประกัน ออกมา ก็ยังต้องสู้คดีต่อ ซึ่ง ไม่เป็นธรรม เพราะเดือดร้อนมากแล้ว)

คือ ต้องออก กม.นิรโทษกรรม

วันนี้ มีญาติคนหนึ่ง เขาติงขึ้นมาว่า "มีอีกทางหนึ่ง" คือ ศาลอุทธรณ์ ยกฟ้อง คือ อาจจะ ในระหว่างนี้ แรงกดดัน อาจจะทำให้ ศาลเกิดทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อน คือ ให้นักโทษเด็ดขาดคดีหมิ่นฯ อย่างอากง ประกันตัว ออกมาสุ้ในขั้นอุทธรณ์ แล้ว เมื่อตัดสินอุทธรณ์ ก็ยกฟ้อง ... โอเค ผมยอมรับว่า นี่อาจจะนับเป็น "อีกทางหนึ่ง" ได้จริง แต่กว่าจะถึงขั้นนั้น อย่างเร็ว ก็ครึ่งปี หรือปีหนึง หรือกว่านั้น ... ผมไม่ทราบว่า คนอื่นคิดยังไง แต่วา ผมมองว่า (ก) ต่อให้เป็นเช่นนั้นได้ ก็นานไป และ ที่สำคัญ (ข) จะมีหลักประกันอะไรที่จะออกมาแบบนั้น?

ประเด็นของผมยังเหมือนที่เคยเขียนไป ซึ่งเป็นทั้งการเสนอ และการเรียนถาม ทุกท่าน ด้วย คือ

ถ้าการออก กม.นิรโทษกรรม เป็นหนทางเดียว (หรือหนทางเดียว ที่ดีที่สุด) อย่างที่ว่ามา

เหตุใด การรณรงค์ของพวกเราท่าน ไม่ใช่ควร "พ่วง" ข้อเสนอนี้ เข้าไว้ด้วย และ ที่สำคัญ "พุ่ง" หรือ direct ข้อเสนอ นี้ ไปที รบ. หรือ สส. รัฐบาล (หรือแนวร่วมรัฐบาล อย่าง นปช.) ด้วย หรอกหรือครับ?

ได้โปรดอย่าปล่อยให้การรณรงค์ เรื่อง อากง เป็นเพียงการรณรงค์เรื่อง self-expression ของเราเท่านั้น (โทษที ใช้คำศัพท์ หลังจากเห็น "รูปแบบ" ต่างๆ ของการแสดงออก ที่ "หลากหลาย" หรือ "พิศดาร" จำนวนมาก ...ดูคำอธิบายคำนี้ข้างล่าง *)

แต่ทำให้การรณรงค์ เป็นการปล่อย อากง จริงๆ โดยเร็วๆด้วย กันเถอะครับ

.................................

* self-expression หรือ "การแสดงออกของตัวตนของเรา" - ผมยืมคำทางปรัชญาของ romanticism จากต้นศตวรรษที่ 19 มาใช้ อันนี้ไม่ใช่การวิจารณ์ self-expression เป็นเรื่องของความเป็นมนุษย์อย่างหนึง เหมือนกับการแสดงความเห็นอื่นๆ จริงๆ ความไม่ถูกต้องสำคัญของ 112 คือ ขัดแย้งกับธรรมชาติความเป็นมนุษย์ในข้อนี้ คือ ห้ามไม่ให้พูดสิ่งที่มาจากตัวเองจริงๆ หรือที่ตัวเองคิดเอง ต้องพูดในสิ่งที่ได้รับการโปรแกรมยัดใส่สมองมาแต่เด็กๆ ซึ่งไม่ใช่ authentic self-expression หรือการแสดงออกของตัวตนของเราที่เป็นของแท้)

ประเด็นของผมคือ

โปรด ช่วยกันคิด - ทำ ให้ การรณรงค์ เรื่อง อากง ไมใช่เป็นเพียง เรื่อง การแสดงออกซึ่ง "ตัวตน" ของเรา (ในรูปแบบซึ่งหลากหลาย และ "พิศดาร" กันมากขึ้นๆ) เท่านั้น

แต่เป็นการ ช่วย ให้ อากง ได้เป็นอิสระจริงๆ

อยากให้คิดกันให้หนักๆครับ "ช่วย ให้ อากง ได้ออกมาจริงๆ ไมใช่แค่การแสดงออกของเรา"

ทำไม ผมจึงเสนอว่า ต้องพุ่งเป้า (direct) การรณรงค์ ให้ ปล่อย อากง ได้จริงๆ ไปที่ รบ.-สส.เพื่อไทย-นปช.?

รบ.เป็น รบ. "ประชาธิปไตย" รบ. "ของประชาชน" - สส. เป็น สส. "ประชาธิปไตย", นปช. เป็นขบวนการมวลชน ที่ (อ้าง) เป็น "กองหน้า" ต่อสู้ "เพื่อประชาธิปไตย"

ไม่ใช่หรือครับ?

ถ้านี่ยังเป็น รบ. "อำมาตย์" อภิสิทธิ์-สุเทพ .. ผมจะปลงไว้ก่อนว่า การรณรงค์ คง "หวังผล" ได้แค่ "ให้การศึกษา แก่สาธารณะ" เท่านั้น

แต่ รบ.-สส และ นปช แนวร่วมรัฐบาล ที่ (อ้างว่า) มีลักษณะดังกล่าว ("ประชาธิปไตย" "ของประชาชน") ไมใช่ ว่า เป็นสิ่งที่เราควรหวัง หรือ เรียกร้อง ให้เรื่องนี้

มีผลจริงๆ ได้ หรือครับ?

จาก fb สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล